Omdat ik haar leuk vind, accepteer ik jou

Een dik jaar geleden zijn er nieuwe mensen komen wonen op de hoek van de straat. Zoran was toen een half jaar en nog heel vrij en open. Hij wilde van iedereen een knuffel en zo ook van de man die daar nu woont.
Nu hij wat ouder is kiest hij de mensen uit die hij aardig vind. En vooral de mensen die niet op of om kijken zijn interessant. De man op de hoek werd steeds minder leuk en een paar maanden geleden was het zelfs hoesten en drie stappen achteruit als hij in de buurt kwam.
Maar toen kregen ze een puppy. Een Oud Duitse Herder teefje en dat kleine pluizenbolletje is toch wel heel erg leuk. Eerst was Zoran nog heel terughoudend omdat hij haar baas nog altijd niet vertrouwde, maar ondertussen durft hij wel weer een aai te halen, als zij er ook bij is.
Net was het kleine meisje er niet bij en dan moet Zoran ook weer helemaal niets meer van haar baas weten. Als hij er wat te eten bij haalt, dan durft hij dat wel aan te pakken na wat aanmoediging van mij, maar hij staat wel klaar om weer weg te springen.

Foto's

Vanmiddag een paar mooie foto's gemaakt van Zoran op het veld.
Ben echt blij met mijn nieuwe camera!

 

 

Kerstcadeautje

De baasjes hebben al een vervroegd kerstcadeautje gekregen en zijn er heel erg blij mij!!
Dankjewel kertman!!

Eindelijk weer fototjes maken. Het weer werkt niet echt mee, maar we doen ons best.
Hier in ieder geval al een mooi fototje tussen de buien door.

Weblog wandeling

Vandaag was het dan zover, de weblog-wandeling. Het weer zag er vanmorgen niet zo heel erg mooi uit, maar gelukkig was het bij aankomst droog en de zon brak uiteindelijk ook nog door. De hondjes hebben allemaal heerlijk gespeeld en gerend. Aan het begin van de middag was het nog lekker rustig, maar na een uur stroomde het vol met mensen en honden. Van jackrussels, teckels en een border collie pupje van drie maanden, tot reusachtige sint bernards en leonbergers. Na het wandelen nog even op het teras gezeten bij Restaurant Bosch en Duin.
Zoran is helemaal bekaf en kan zijn oogjes niet langer meer open houden.

Hier eerste een fototje met alle hondjes samen.

Van links naar rechts: Zoran, Doerak, Luna, Shadow, Sara en Odin.

 

 Odin en Shadow

 

 Doerak maakt kennis met een kleintje hondje

 

Mensjes op paardjes

 

 Sara

 

Zoran en Doerak

 

 Zoran

 

Odin en Doerak en op de voorgrond Zoran

 

 Doerak

 

Odin en Shadow

 

 Doerak en Odin

 

Doerak graven

 

 Zoran, Doerak en Sara

 

Odin en een teckel

 

 Doerak en Zoran

 

Odin, Shadow, Zoran, Luna, een Sint Bernard en Sara

 

 Zoran en Doerak

 

Zoran kijkt toe naar een watertje vol Sint Bernard en Leonberger

Dusty logeren - Samen spelen, samen slapen

Ze beginnen toch langzaam een stuk luier te worden. Ze spelen steeds korter en slapen steeds langer. De druktemakertjes zijn wel heerlijk rustig zo in huis.

Zoran

Dusty vond een mooi tak

Zoran en Dusty, samen lekker knagen

Dusty met stok

Dusty en Zoran

Dusty en Zoran

Zoran en Dusty

Gisteravond durfde Zoran even bij Dusty op de bank te kruipen,

maar mevrouw had daar toch niet zo veel zin in.

Nadat ze Zoran had weggejaagd, had ze weer alle ruimte voor zich alleen.

Dusty logeren - Stoeien, rennen, spelen..

Ik vind het toch wel heel erg lekker zo, twee hondjes in huis. Buiten rennen ze zich de poten onder het lijf uit en binnen liggen ze gelijk plat. En wat een genot om die twee zo samen bezig te zien.
Hier nog wat fototjes van gister en vandaag.

 Dusty en Zoran

 

Dusty en Zoran

 

 Dusty en Zoran

 

 Dusty en Zoran

 

 Zelfde foto, alleen uitgeknipt.

Dusty en Zoran

 

Dusty en Zoran

Zoran probeert de tak af te pakken en Dusty kijkt wel heel angstig



Dusty logeren - Ochtendwandeling

Eerst werd ik de deur uitgesleurd en toen ze stil stonden, moest ik dus weer even terug om de deur dicht te maken. Daarna ging het allemaal wel lekker soepel. Ze trokken nauwelijks en gelukkig besloten ze ook niet te gaan spelen onderweg. Op het veld konden ze lekker los en hebben ze ongeveer een uur achter elkaar aan gerend.
Nu zijn ze lekker moe en hebben ze beide een eigen bank uitgezocht en liggen ze lekker te dutten.

 Zoran en Dusty

 

 Dusty

 

 Mooie paddestoeltjes

 

 Zoran probeert Dusty te vangen

 

 Zoran en Dusty

 

 Dusty en Zoran lekker gek doen

 

Zoran en Dusty

Dusty logeren

Vanavond hebben Leontien, Jasper en Frank, Dusty hier gebracht voor een logeerpartijtje. Ze mag hier drie nachtjes blijven slapen. Het gaat tot nu toe al beter al het logeerpartijtje. Toen was ze te druk met aan de deur krabben toen haar baasjes vertrokken. Nu heeft ze voor het raam gestaan en heeft ze hen uitgezwaaid en daarna was het eigenlijk best wel goed allemaal. Af en toe even een piepje, maar ondertussen liggen ze beide al te slapen.

Dusty en Zoran

 

Zoran en Dusty

Volwassen

In het eerste jaar heb ik me regelmatig af gevraagt wanneer nou eindelijk dat moment zou komen dat hij rustiger zou worden. Met iedere hond moest hij spelen en als hij dan aangelijnd was ging hij enorm trekken en springen. Als er mensen op bezoek kwamen werd hij net zo wild. Piepen, rondjes draaien, rennen en springen. Als we hem zeiden te gaan liggen, liet hij zich als een gek op de grond vallen, sprong weer op en begon weer van voor af aan. Ik ging toch liggen.. Wat was het soms lastig om hem rustig te krijgen en te zorgen dat hij niet telkens op schoot sprong bij het bezoek. Maar vanaf een jaar is hij langzaam rustiger geworden.

Vanmiddag tijdens het wandelen waren er een paar momenten waarop ik weer even dacht aan het kleine drukke pupje dat hij was.
Op de hoek van de straat woont sinds dinsdag een heel klein schattig Oud Duitse Herder pupje. We zagen haar vanmiddag voor het eerst en Zoran keek niet op of om naar het kleine ding. Op het veld stond een man met een zwarte hond. Het leek iets Dobermann-Windhond achtigs, maar heel goed heb ik het niet kunnen zien. Toen die hond Zoran zag werd die helemaal gek. Piepen, janken, trekken en stuiteren. Helemaal opgewonden en het enigste wat die hond leek te denken was spelen, spelen, spelen. Zoran keek ernaar, maar gaf geen reactie. En dat terwijl meneer een half jaar geleden net zo kon reageren als hij een hond zag. Nu, als 'oude' wijze Saar, ging hij keurig zitten aan de stoeprand, keek naar links en naar rechts en samen liepen we de straat over.
Op de terugweg had ik al in de gaten dat iemand ons aan stond te kijken toen wij aan kwamen lopen. Bij het danscentrum stond een man te wachten en toen Zoran even stil bleef staan om te kijken en te ruiken wie hem zo aan stond te gapen, zei de man 'mooie hond' en kwam hij wat dichterbij. Ik zag Zoran al een voet achteruit zetten maar de man hurkte neer op zo'n drie meter afstand. Dat maakte Zoran natuurlijk wel heel nieuwsgierig en na wat snuffelen liet hij zich lekker aaien. Toen de man weer opstond liet Zoran zich weer even lekker tegen de man aanvallen om te zeggen dat hij nog niet mocht stoppen met aaien.

Dat heerlijke drukke pupje begint langzaam uit te groeien tot een heerlijke rustige volwassen hond.