Dan wel en dan niet

Vanmiddag was er bij ons om de hoek, de opening van de gerenoveerde Romeinse villa. Het was een grasveld met fundering en een mooie waterput en nu is het een grasveld met fundering, zonder waterput, maar met een brug erover en wat nieuwe boompjes. De manier van renoveren vond ik ook erg apart. Ze hebben alle stenen eruit gehaald, op een hoop gegooid en daarna weer terug gelegd. Maar oke.. daar gaat het hier niet over.
Vanmiddag was dus de opening en alle buurbewoners waren uitgenodigd. Ik vond het niet echt nodig om er heen te gaan en was het eigenlijk ook vergeten. Toen ik wilde gaan wandelen herinnerde ik het me weer omdat ik allemaal gepraat en geklap hoorde. Ik besloot om via de Romeinse villa naar het veld te lopen voor een poep en plas en om dan nog even door te gaan naar het bos.
De Romeinse villa vond Zoran alleen niet zo'n geslaagd idee. Hij heeft wel eens even een schrik momentje, maar hersteld zich dan heel snel. Deze keer was het echt 'niet leuk, niet leuk, niet leuk, ik wil WEEEEEEEEEEEEEEEEEEEG!!'. Ik denk dat ik zijn gedachten wel redelijk verwoord heb. Meneer had zijn staart goed tussen zijn poten (maar niet tot aan zijn buik) en wilde eigenlijk alleen maar weg. Omdat ik Zoran wilde laten zien dat hij niet bang hoefde te zijn en ik ook wel even wilde luisteren. Zoran ging wel zitten, maar was absoluut niet blij. Zodra ik aanstalte maakte om te gaan lopen trok hij mijn arm al uit de kom. Om uiteindelijk een beetje te kunnen lopen heb ik hem bij zijn halsband vast moeten pakken. Als ik hem aan het einde van de lijn vast hield, dan trok hij mijn arm uit de kom en als ik hem kort vast hield, dan zette hij zich af tegen mijn voeten of benen. Als ik zijn halsband vastpak, dan relaxt hij toch wat meer en accepteert hij mijn leiding beter in zo'n situatie.
Waar hij waarschijnlijk zo'n angst voor heeft gehad is dat er door een microfoon gesproken werd en dat ongeveer 40 man telkens aan het klappen waren.
De wandeling door het bos was achter GaiaZoo langs en daar was natuurlijk op het moment dat wij langs kwamen een presentatie bij de Gorilla's. Ook hier natuurlijk weer een microfoon en een hele hoop mensen. Het enigste verschil was dat die mensen Zoran niet kunnen zien en hij hen ook niet zo goed, door alle bomen en stuiken die langs de omheining van het park staan.
Dan wel en dan niet als titel van het bericht slaat dus op het wel bang zijn bij de villa en in een ongeveer gelijke situatie in het bos dan niet bang zijn.
Vanmorgen barste de hemel hier (en volgensmij in heel nederland) even flink open. Alles was dus lekker nat in het bos en met een temperatuur van 20+ is het dan natuurlijk nog lekkerder om lekker overal doorheen te razen. Hij kreeg er dan ook geen genoeg van. Door de struiken en tussen de bomen door. Springend door het hoge gras en weer het stroompje in.