Marco gooit een stok altijd zo hoog en ver dat Zoran eigenlijk altijd 5 meter rent, dan blijft staan om te kijken waar de stok beland en dan gaat hij hem pas halen. Vanmiddag belande de stok op de brug. Zoran rent er heen, springt tegen het poortje aan, die dus niet open ging, begint vervolgens te grommen en te janken en kruipt onder de balken van de brug door en pakt de stok. Het duurde even voordat wij bij Zoran waren, want we hebben toch wel even flink moeten lachen om Zoran. Dat hij gewoon even chagerijnig werd en gek ging doen omdat het poortje niet open ging was best wel komisch om te zien.
Zoran met zijn lekkere, springerige kontje
Kom dan pakken
Krijg je lekker toch niet
Pak dan als je kan
En dan proberen terug te krijgen als het baasje hem toch te pakken heeft gekregen
En natuurlijk nog een keer mooi poseren op de brug. Uiteraard met stok.
Altijd blij he, honden met een goed leven. Ik ben er soms jaloers op :)
BeantwoordenVerwijderenTja, als je gewend bent dat het personeel altijd de deur voor je open houdt, valt het even tegen als je het zelf moet doen. hahaha. Het blijven toch geweldige honden met een heel eigen karakter!!!!
BeantwoordenVerwijderen