zondag 13 januari 2013

Wandelen Erenstein

Eigenlijk wilde we dit weekend eens helemaal niets doen. Na de kerstdrukte en maar liefst zeven verjaardagen in een maand tijd, vonden we het wel tijd voor een lui weekend.
Jennifer en Didier belde of we zin hadden om te wandelen bij Erenstein. Wandelen moet toch en Erenstein is voor ons maar de berg af rollen, dus waarom niet.

Ik heb meerdere mensen al eens horen zeggen dat ze tijdens het wandelen een andere saarloos tegen zijn gekomen, maar wij hebben dit geluk tot vandaag nog niet gehad. Toen we weer terug bij de parkeerplaats waren stonden daar een man en vrouw met ook een saarloos. Dan moet je natuurlijk toch even een praatje gaan maken. Hun saarloos is een 10 jaar oude dame, genaamd Caya.
Wat best wel grappig was, is dat de vrouw tijdens het gesprek opeens wist waar wij wonen. Ze is bevriend met onze buurvrouw en die had haar natuurlijk al verteld dat wij net zo'n hond hebben.

Okami en Zoran, lekker spelen in het water.
 
Zoran die wacht tot de stok gegooid word.
 
Zoran vond het water best koud,
maar uiteindelijk kon deze waterrat de verleiding niet meer weerstaan.
 
Okami ging ook een stokje uit het water halen.
 
Deze mooie man was niet zo blij met onze pauze aan het water.
Hij hield afstand, maar blazen kon hij goed.
 
Okami geniet even van het zonnetje
 
Zoran wilde toch even duidelijk maken wie er de baas was.
 
Yuna vond het erg leuk om samen met Zoran achter stokken aan te rennen.
 
Mooie Yuna
 
Zoran (natuurlijk met stok) en Okami even lekker rennen.
 
En dit is de mooie dame Caya.
 
En nog een foto van Caya.
 

1 opmerking:

  1. Altijd leuk om een soortgenoot van je hondje tegen te komen. Er ontstaat dan vanzelf een gesprek met de eigenaar. Tja, die gedeelde passie voor de Saarloos is nu eenmaal iets bijzonders!

    BeantwoordenVerwijderen