Camera testen

We hebben de camera van mijn ouders weer geleend zodat we morgen wat mooie foto's kunnen maken. En gelijk maar even de paparazi stand opgezocht. Zo noemden Leontien, Jasper en Frank dat. Maar hoe zoek je zo iets als je niet eens weet hoe het heet. Gewoon even googlen, 'veel foto's achter elkaar maken'. En dan vind je; burst functie. Eens kijken of we die dan morgen gaan gebruiken.
In ieder geval nog een paar leuke fototjes gemaakt net.

Zoran's eerste keuring.

Aankomende zondag is het dan zover. De jaarlijkse clubdag van de AVLS. Dit jaar is er een keuring waarvoor maar liefst 51 saarlozen ingeschreven staan. Flink wat concurrentie dus voor onze draak. Ik ben zeer beniueuwd hoe hij het gaat doen en ook wel hoe ik het zelf ga doen. Ik zie het namelijk al gebeuren dat ik over mijn eigen voeten heen struiken. We hopen op het beste, maar verwachten het slechtste, dan zal het vast wel goed komen.

Foto's

Gewoon wat foto's gemaakt tijdens het wandelen.

Ben ik niet mooi!!

 

 Toen ik de foto van Zoran zag, dacht ik toch echt gelijk aan deze mooie jongen uit de Leeuwenkoning. Is toch al wat jaartjes geleden, maar blijft een super film.

 

 En nog een serieuzere foto van Zoran

Hulphond Zoran

We lopen net de supermarkt in hangen er allemaal borden op maandag en dinsdag 10% kassakorting, woensdag 20%, donderdag 30%, vrijdag 40% en zaterdag 50% kassakorting. Leuk dachten we. Alleen toen we helemaal binnen waren begrepen we waarom. De C1000 hier word een Jumbo en dit is dus de leegverkoop. Veel rekken waren al goed leeg, het enigste waar nog wat te vinden was waren de rekken met blikken en potten. Daar hebben we dus maar een voorraadje van aangelegd, maar wat eten we vanavond dan. Toen we langs de knakworstjes en hotdogs in blik liepen rende Marco snel terug naar de andere kant van de winkel, want hij had nog één zak witte bolletjes zien liggen.
Het avondeten werd dus broodje knakworst/hotdog. En dat is toen Zoran even liet zien dat hij een hele goede hulphond is. Marco zat rustig te wachten tot zijn eten aan kwam en ik had een hand te weinig. "Hier Zoran, breng jij de Curry even naar het baasje" zei ik tegen Zoran terwijl ik hem de Curryfles aangaf en daarna riep ik naar Marco dat hij Zoran moest roepen. Zoran keek wel even raar toen ik hem de Curryfles gaf en liep ook heel voorzichtig naar Marco toe toen hij hem riep. Hij was natuurlijk bang dat hij op zijn donder kreeg. Hij liet de fles gelijk los toen Marco dat zei en als beloning heeft Zoran natuurlijk ook een lekker knakworstje gekregen.

Saarlozen en bosbranden

De laatste avond dat Dusty hier in de buurt kampeerde begon met saarlozen maar eindigde met bosbranden. Toen we vanaf de camping de hei opgingen kwamen er drie jongetjes op fietsjes langs. Diezelfde jongetjes betrapte we een half uur later op het stoken van een vuurtje. De jongetjes vlogen er vandoor op hun fietsjes en wij konden het vuurtje doven. Toen het begon te schemeren en wij op de terugweg waren kwam er midden in de hei een politiewagen op ons af. Wij heel snel de honden aangelijnd, want die mogen er natuurlijk niet los rondlopen. Maar er werd alleen gevraagd naar drie jongetjes. Wij alles verteld wat wij hadden gezien natuurlijk en daarna onze weg richting de camping vervolgd. Natuurlijk liep dat niet als gepland en kwamen we nog meer agenten tegen vlak bij de plek van het vuurtje wat we gedoofd hadden. We hebben hen de plek laten zien en helaas was de naam op de voorpagina van het geschiedeniswerkboek weggebrand. Aan de stof van het werkboek te zien was het eerste jaars middelbare en dat kwam wel overeen met onze schatting van 12 a 13 jaar na het zien van de jongetjes. Ondertussen was het natuurlijk al donker geworden en in plaats van de korte route via het bos besloten we de lange route over de open zandvlakte te nemen richting de camping. We waren nog niet erg ver toen we een oranje kleur tussen de bomen door zagen schijnen. Na de heuvel op geklommen te zijn, was duidelijk zichtbaar dat het al om een groot vuur ging. Frank vloog er vandoor, gevolgd door Jasper met Dusty, met daarachter Marco en Zoran. Leontien en ik slenterde er achteraan. Door de heide, vallend in kuilen, om aan te komen toen het vuur geblust was.
De politie eerder vertelde ons dat zij al meerdere brandjes geblust hadden. En daarbij de vuren die wij (of delen van ons) geblust hadden, vertelde ons, dat de jongetjes zeer bewust bezig waren geweest. Het eerste vuur was direct naast de grote zandvlakte, maar wel precies onder een boom. Het laatste vuur was precies op de grens tussen heide en bos, en ook weer direct onder een boom. Het was dus niet meer de bedoeling geweest een kampvuurtje te maken, maar heel bewust om een bosbrand te veroorzaken.
Nadat het grote vuur geblust was en politie en boswachters het overnamen zijn we in het donker teruggelopen richting de camping. Op de terugweg passeerden wij nog een brandweer wagen die zich volledig vast had gereden op de smalle paadjes. Op de camping aangekomen en neergeplant op het terras bij het huisje, hoorde wij de brandweerwagen vooruit-achteruit-vooruit-achteruit gaan. Gevolgd door het geluid van een kettingzaag.
Er heeft geen nieuws in de krant gestaan, dus schijnbaar hebben we de heide weten te redden.

 Vooraf, op de camping, waren ze alleen maar druk bezig met stoeien.

Dusty boven en Zoran onder.

 

 Zoran voor, Dusty achter

 

 Dusty

 

Een Saarloos Wolfhond met acht poten en twee staarten.

Zoran voorop.

Zoran en Dusty op de hei

Woensdag, ondertussen alweer een paar dagen geleden, was Zoran's derder dag samen met zijn zusje. Aangezien ze toch in de buurt waren, konden we het niet laten om iedere avond af te spreken voor een wandeling. De foto's zijn niet super aangezien het al redelijk snel begon te schemeren.

 Dusty en Zoran

 

 Dusty

 

 Zullen we deze foto maar gewoon 'knuffelen' noemen

 

Zoran



Dusty op bezoek

Vanavond zijn Leontien, Jasper en Frank hier langs gekomen met Dusty. Eerst maar naar het veld gegaan zodat ze even konden rennen. Weer thuis bleven ze ook nog flink stoeien en gek doen. Dusty heeft ook kennis kunnen maken met de papegaaien. Ze wilde er erg graag mee spelen, maar na een tijdje en wat happen richting haar neus, liep ze er gewoon rustig langs. Ik de tuin hebben ze de hele tijd in het badje gespeeld en waren ze aan het spelen met een mergpijpje.

 Zoran en Dusty

 

 Zoran en Dusty

 

Dusty

Broer en zus

Dusty is een paar dagen heel dicht bij. Leontien, Jasper en Frank zijn een midweekje met vakantie en hun huisje ligt op ongeveer 15 minuten hier vandaan, aan de Brunssummerheide. Broer en zus hebben dus lekker alle ruimte om te stoeien.
Het begint langzaam wat makkelijker te worden om ze uit elkaar te houden. Voorheen waren zijn elkaars spiegelbeeld, maar nu is Zoran duidelijk breder en forser en hij is ook een stukje donkerder als Dusty.

Soms knip ik de foto's een beetje bij zodat er wat minder achtergrond op staat, maar aan foto's gemaakt op de heide hoef je weinig te doen. De achtergrond maakt de foto's alleen maar mooier.

 Zoran en Dusty

 

 Zoran en Dusty verstopt zich achter Zoran.

 

 Zoran

 

 Dusty en Zoran

 

 Dusty en Zoran

 

Zoran en Dusty

Rondje Erenstein

Vanmiddag zijn we lekker een rondje gelopen op Erenstein, we dachten dat het er wel rustig zou zijn, maar we kwamen toch regelmatig mensen met honden tegen. Zodra we mensen aan zagen komen riepen we Zoran naar ons toe. Hij is toch nog steeds heel druk met spelen en de meeste mensen hier vinden dat toch niet zo leuk. Na een onoverzichtelijke bocht stonden we opeens tegenover een vrouw met twee honden, een jack russel en een grotere kruising tussen vanalles en nog wat. Voordat wij de vrouw en honden zagen stond Zoran ineens helemaal stil en nam een houding aan alsof hij elk moment zijn prooi zou gaan bespringen. Vervolgens kwam de vrouw de bocht om en Zoran ging gelijk op de jack russel af. Zijn houding was gelukkig gelijk verandert en hij ging ook alleen maar wat snuffelen. Het jack russeltje had niet zo'n zit in het opdringerige gedoe en na een snauw en een hap droop Zoran af. De grotere hond werd nog even vluchtig besnuffeld en terwijl wij nog met de vrouw stonden te praten bleef Zoran een stukje verder staan kijken waar we bleven.
Zolang andere honden niet als een idioot rondjes gaan rennen kan Zoran ook gewoon rustig blijven en er zijn tegenwoordig gelukkig ook genoeg honden die we zonder tegenstribbelen kunnen passeren.

 Op het verste punt, met mooi uitzicht over het stuwmeer

 

 Zoran en zijn schaduwvriendje.

Toch wel een heel aparte schaduw

Deze gaat denk ik aan de muur komen.

 

En nog een filmpje van onze waterrat.



Foto's

Gewoon wat fototjes van onze wandeling vanmorgen in het bos.

 

 Zoran op de boomstam

 

 Wat een heerlijk blij koppie.