Boswandeling

Vandaag heb ik de camera maar weer eens meegenomen naar het bos. Het zonnetje schijnt weer lekker en de temperatuur is super. Niet meer zo benauwd als vorige week en gister en vanmorgen was het hier behoorlijk grauw. Het perfecte weer dus om de camera mee te nemen.
Als we naar het veld gaan met Zoran, dan doet hij meestal gewoon ergens, al hurkend, een grote plas. Maar als we naar het bos gaan of de hei, dan doet hij eigenlijk altijd kleine plasjes en meestal bij bomen. Als hij dan plast, dan staat hij gewoon helemaal recht, leunend op een poot, maar zijn andere achterpoot nog net aan de grond om evenwicht te houden. Bij het eerste plasje in het bos begon het dus ook zo, maar hij tilde nog even snel zijn poot van de grond af. Het leek meer een hele rare zijwaardse stap met zijn poot omdat hij gelijk begon te lopen. Bij zijn laatste plasje in het bos deed hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hij gaat stil staan bij een boom, tilt zijn poot op, plast en kijkt gewoon rond.
Nu dan maar een paar fototjes.

 Stokken blijven leuk om op te knagen, maar meenemen is te veel moeite.

 Even mooi poseren. De lijn op zijn neus is as. Er was een stukje van het bos afgebrand en daar was meneer natuurlijk eerder bij als wij.

 Wat moet jij dan? Ik snuffel toch alleen maar wat

 Een mooie Gele Iris (Iris pseudacorus) met een hele jonge Witgerande Tuinslak (Cepaea hortensis).

Ik heb mooiere foto's maar op deze was het slakje het best zichtbaar.

Zoran word altijd helemaal gek als er hoog gras is. Dan krijgt hij een enorme energie-boost en rent er als een dolle doorheen. Het gras stond zeker een meter hoog en meneer vliegt er vrolijk doorheen.